“Hoe zorgen we dat opdrachtgevers ons sneller gaan betalen?” vroeg een logistiek dienstverlener mij onlangs.
Trage betaling is van alle tijden, maar het begon pas echt met enkele grote bedrijven die aan het begin van de vorige crisis aankondigden al hun leveranciers na 90 dagen te gaan betalen. Voor de betreffende opdrachtgevers ontstond zo een mooi stukje gratis werkkapitaal.
Over financiering in de keten gesproken: iedereen die pas na 90 dagen betaald wordt is zelf ook gedwongen om zijn leveranciers later te betalen. Veel logistiek dienstverleners hadden hier last van omdat hun grootste kostenpost bestaat uit loonkosten, die wel per direct betaald moeten worden.
De positie van logistiek dienstverleners wordt nu echter anders in de keten. Ik doel daarbij niet op het tekort aan vervoerscapaciteit dat nu ontstaat. Al zullen er best wel vervoerders zijn die hun nieuwe positie in de tariefrondes gebruiken om sneller betaald te krijgen. Nee, ik refereer aan het fenomeen ketenfinanciering.
Hierbij geeft een opdrachtgever een betaalgarantie, waaruit blijkt dat ze 100% zeker betaald. Met deze garantie kan de leverancier of dienstverlener bij een bank een soort van voorraad financiering opnemen. Deze vorm van financiering is van toepassing op alle klant-leverancier schakels in de keten. Er zijn al grote (retail) verladers die hun eigen kredietwaardigheid gebruiken om hun leveranciers hun geld eerder van de bank te laten krijgen. Laat ze sneller gaanbetalen zou ik zeggen, dan is die omweg onnodig.
Essentieel bij ketenfinanciering is de informatievoorziening. Real-time moet aangetoond worden dat goederen compleet, op tijd en schadevrij zijn afgeleverd. Pas dan wordt betaling vrijgegeven. In de nabije toekomst zal dat allemaal via Blockchain technologie gaan. Appeltje-eitje voor logistieke dienstverleners. Of toch niet? Deze essentiële informatie moet namelijk real-time en 100% betrouwbaar zijn.
Veel logistiek dienstverleners kunnen deze informatie nog niet dagelijks aan hun klant leveren. Met zulke transporteurs leidt dat dus tot problemen met de financierbaarheid van zowel de goederenstroom als de logistieke dienst op zich.
Onlangs bezocht ik een bijeenkomst over ketenfinanciering. Daar werd een bedrijf genoemd, dat voor internationaal opererende winkelketens zoals Starbucks en Tommy Hilfiger de winkelinrichting verzorgde. Iedere noodzakelijke verandering in het interieur werd door hen in alle winkels wereldwijd identiek uitgevoerd. Men regisseert dat alle leveranciers van meubilair, vloerbedekking, decoratiemateriaal etc. in de juiste volgorde bij het pand hun spullen komen brengen en installeren.
Wat essentieel is voor de Amerikaanse opdrachtgever is dat ze volledig kon vertrouwen op de informatie dat er compleet en tijdig was geleverd, ook in bijvoorbeeld Shanghai. Deze informatie zette de betaling automatisch in werking. Leveren van goederen is dus essentieel, maar leveren van informatie nog veel meer.
Opvallend was dat de winkel in Shanghai werd ingericht met producten afkomstig uit Amerika. Van de lagere productiekosten in Azië werd dus geen gebruik gemaakt. Van lagere logistieke kosten ook al niet, want de producten moesten allemaal de oceaan over. De keuze voor alle leveranciers en logistiek dienstverleners werd bepaald door de betrouwbaarheid en snelheid van de logistieke informatie.
Betrouwbaarheid daar gaat het de komende tijd om. Niet alleen van logistieke diensten, maar met name van logistieke data. Wie beide niet kan leveren krijgt het niet alleen zwaar met de betalingstermijn.